ญี่ปุ่น 12 : หลังคาต้นหญ้า
หมู่บ้านโออิมาจิในตำบลชิราคาวะโกะ ได้รับยกย่องจากยูเนสโกให้เป็นมรดกโลกในปี คศ. 1995 เป็นหมู่บ้านสไตล์กัสโซ–สึคุริ คือสไตล์ดั้งเดิมของญี่ปุ่น เอกลักษณ์คือหลังคามุงด้วยต้นหญ้าซูซูกิ มัดเป็นกำๆแล้วสอด หนามาก รูปร่างหลังคาเหมือนสองมือพนม เป็นเหมือนหน้าจั่ว โครงสร้างของบ้านไม่ใช้ตะปูเลย ใช้ผูกด้วยเชือก แต่ยังแข็งแรงรองรับหิมะที่ตกอย่างหนักในฤดูหนาวได้เป็นอย่างดี ตรงกลางบ้านก็จะมีเตาไฟหุงต้มแล้วควันจากฟืนที่เผาก็ขึ้นไปเกาะเชือกที่ผูกขื่อทำให้แน่นหนาคงทนไม่มีแมลงบ้านหลังหนึ่งอยู่ได้ห้าสิบปีจึงเปลี่ยนหลังคา ถ้าจะเปลี่ยนก็ต้องทำตอนช่วงหน้าร้อน ต้องรื้อหลังคาออกให้หมดและลงแขกกันทำให้เสร็จในสามสี่วัน เมื่อเป็นมรดกโลกแล้วรัฐบาลจึงมีงบประมาณมาช่วยเหลือในเรื่องนี้ปัจจุบันมีเหลือเพียงห้าสิบกว่าหลังที่อนุรักษ์ไว้ห้ามเปลี่ยนแปลง แต่บ้านอื่นในบริเวณใกล้เคียงก็เปลี่ยนแปลงได้ เลยทำให้ดูไม่ขลังเท่าในปฏิทินหมู่บ้านที่เราไปชมเรียกว่าหมู่บ้านโออิมาจิ มาจิแปลว่าหมู่บ้าน อยู่ในตำบลชิราคาวะโกะ ชิระมาจากชิร่วยแปลว่าสีขาว คาวะแปลว่าแม่น้ำ โกะแปลว่าทะเลสาบ ทะเลสาบแม่น้ำสีขาวมีบ้านสี่หลังที่เปิดให้เข้าไปชมความเป็นอยู่ภายในบ้าน โดยเสียค่าเข้าชม และต่อมาทำเป็นร้านอาหารที่นี่ทำนาข้าวแต่ไม่มาก มีการเลี้ยงใหมจึงมีการทอผ้า ใช้ชีวิตแบบดูแลตนเองในหมู่บ้านเพราะว่าหมู่บ้านมีเขาล้อมรอบ ทำให้เดินทางไปไหนลำบากพวกแบกเป้มานอนก็สามารถมาพักแบบโฮมสเตย์ และมีออนเซน(แช่น้ำร้อน)ด้วยบนเขามีจุดชมวิวสำหรับมองลงมาที่หมู่บ้านด้วย แต่ไกลมากเดินไม่ได้ต้องใช้รถขึ้นไปเมื่อถ่ายภาพของจริงจากฤดูต่างๆไม่ได้ เลยถ่ายจากรูปที่ติดในร้านขายของเอาไว้ดูแทน
บันทึก : 17/11/255
